مدرس زبان آلمانی

 

زبان آلمانی - مدرس زبان آلمانی

زبان آلمانی (Deutsch با تلفظ دویچ) یکی از زبان‌های گرمانیک است که بیش از ۱۰۰ میلیون گویشور در سراسر جهان دارد. زبان آلمانی زبان رسمی کشورهای آلمان، اتریش و لیختن‌اشتاین و یکی از زبان‌های رسمی سوئیس، لوکزامبورگ و بلژیک است. زبان آلمانی در کشور نامیبیا در آفریقا نیز زبان ملی به شمار می‌رود. آلمانی همچنین در منطقه آلزاس و لورن در فرانسه، در استان تیرول جنوبی در شمال ایتالیا و در بخش‌های کوچکی در جنوب دانمارک گویشورانی دارد.

بسیار از زبان‌های اروپای شمالی از خانوادهٔ زبان‌های گرمانیک هستند. با این حال زبان آلمانی بسیاری از قواعد دستوری خود را در طول تاریخ حفظ کرده است. در حالی که پیچیدگی زبان‌هایی همانند انگلیسی در طول تاریخ کاهش یافته است.

در زبان آلمانی همانند بسیاری دیگر از زبان‌های اروپایی، برای کلمه‌های تو و شما دو کلمه وجود دارد: du به معنی تو و Sie به معنی شما. عموماً Sie هنگامی بکار می‌کرد که شخصی را با عنوان آقا/خانم مخاطب خود قرار دهید. در صورتی که شخصی را با نام خود صدا کنید،‌ در ادامه استفاده از du (تو) قابل قبول خواهد بود. بطور کل آلمانی‌ها استفاده از Sie را در بیشتر شرایط (غیر از دوستان صمیمی) ترجیح می‌دهند و گاهاً اشخاصی که سال‌ها همکار بوده‌اند، همچنان همدیگر را با Sie خطاب می‌کنند.

 

دستور زبان

اسم در زبان آلمانی می‌تواند یکی از سه جنس تعریف شده را دارا باشد: مذکر، مونت و خنثی و حرف تعریف برای هر جنس متفاوت است. der برای مذکر،‌ die برای مونث و das برای خنثی. جنس اسم‌ها عمدتاً دلیل خاصی ندارند و تنها راه یادگیری آنست که به محض شنیدن معنی هر اسم، حرف تعریف آن را نیز یاد بگیرید. به عنوان مثال میز Tisch مذکر است، درب Tür مونث است در حالیکه دروازه Tor خنثی است. اسم‌هایی که به افراد دلالت می‌کنند، عمدتاً جنس‌شان با افراد یکی‌ست. مثلاً پدر Vatter مذکر و مادر Mutter مونث هستند. البته استثنائاتی هم وجود دارند. دختر Mädchen خنثی‌ست! پسوند chen- در انتهای هر کلمه جنس آن را خنثی می‌سازد.

ضمایر شخص ثالث با توجه به جنس متفاوتند: او (مرد): er او (زن): sie آن: es

تلفظ کلمه‌ها در زبان آلمانی با در نظر گرفتن قواعد تلفظ حروف، همان‌ چیزی‌ست که نوشته می‌شود و چندان دشوار نیست.

زبان آلمانی دارای چهار حالت دستوری‌ست: حالت نهادی (nominative)، حالت مفعولی (accusative)، حالت مضافی (genitive) و حالت مفعولی غیر مستقیم یا انتسابی (dative). تفاوت این‌ها در جنس اسم و همچنین حالت مفرد یا جمع بودن آن است.

منبع: www.fa.wikivoyage.org

 

مدرس زبان آلمانی  13 10 022 0992 

لطفا نظرتان را در قسمت پایین درج بفرمایید