جشنواره فیلم برلین (به آلمانی: Internationale Filmfestspiele Berlin) یا برلیناله (Berlinale) یکی از معتبرترین و قدیمی‌ترین جشنواره‌های سینمایی در جهان و اروپا است که هرساله در ماه فوریه به مدت ۱۰ روز در برلین آلمان برگزار می‌شود.
جشنواره فیلم برلین یا برلیناله نخستین بار در سال ۱۹۵۱ با نمایش فیلم ربکا، ساخته آلفرد هیچکاک گشایش یافت.
ریخته‌گری نوآک در آلمان، از نخستین دوره جشنواره فیلم برلین یا برلیناله تا امروز، خرس طلایی را تولید می‌کند.
فستیوال‌های آلمان، با پیشینه‌ی کهن خود، هرساله میزبان مراسم های متعددی در گوشه و کنار این سرزمین است. این فستیوال‌های آلمان سالانه میلیون‌ها گردشگر را به کشور ژرمن‌ها می‌کشانند.
جدی، فاقد روحیه‌ی طنز، دقیق و سروقت. این‌ها کلیشه‌هایی هستند که همه‌ی ما در مورد آلمانی‌ها شنیده‌ایم و تصور می‌کنیم که آن‌ها بی‌روح‌ترین انسان‌های روی کره‌ی زمین هستند. با این‌حال، ما می‌خواهیم شما را با رازی کوچک در مورد آلمان‌ها آشنا کنیم. بازدید سالانه‌ی بیش از ۳۰ میلیون گردشگر از آلمان به ما ثابت خواهد کرد که آن‌ها کشور جذابی دارند.
آلمانی‌ها فستیوال‌های فراوانی دارند و گردشگرانی که به این کشور سفر می‌کنند، فرصت غرق شدن در گرم‌ترین و مفرح‌ترین بخش‌های فستیوال‌های آلمان را به‌دست می‌آورند. این مقاله با معرفی برترین فستیوال‌های آلمان کمک می‌کند تا نگاه کلیشه‌ای مردم نسبت به این کشور تغییر کند.
جشن اکتبر (به آلمانی Oktoberfest، تلفظ: اکتُبِرفِست) جشن آبجوخوری است دو هفته‌ای که هر سال در آخر سپتامبر و آغاز اکتبر در مونیخ برگزار می‌شود. جشن اکتبر از بزرگ‌ترین جشن‌های جهان است و هربار بیش از شش میلیون نفر در آن شرکت می‌کنند و هر سال نزدیک به ۶ میلیون لیتر آبجو در طول جشن اکتبر مصرف می‌شود. در برخی شهرهای دیگر دنیا نیز در همان زمان جشن‌های مشابهی برگزار می‌شود.
لودویگ فان بتهوون (به آلمانی: Ludwig van Beethoven) (آلمانی: [ˈlu:tvɪç fan ˈbe:tˌho:fn̩] ( بشنوید)) (غسل تعمید در ۱۷ دسامبر ۱۷۷۰ درگذشتهٔ ۲۶ مارس ۱۸۲۷) یکی از موسیقی‌دانان و آهنگ‌سازان برجستهٔ آلمانی بود که بیشتر زندگی خود را در وین (از ۱۷۹۲ تا پایان عمر) سپری کرد. او یکی از تأثیرگذارترین شخصیت‌های موسیقی در دوران کلاسیک و رمانتیک بود. بتهوون، به‌عنوان موسیقی‌دان، همیشه مورد ستایش قرار گرفته و آوازهٔ او موسیقی‌دانان، آهنگ‌سازان، نوازندگان، و شنوندگانش را در تمام دوران تحت تأثیر عمیق قرار داده‌است. بتهوون در ۳۰ سالگی ۱۶ سونات پیانو و ۱۳ واریاسیون برای پیانو نوشته بود، ولی به این دو فُرمِ موسیقی، با شهامتِ بسیار یک فُرم سوم اضافه کرد؛ او فُرم اسکرتسو را ابداع و جایگزین منوئهٔ قدیم کرد. شمار قابل توجهی از آثار بتهوون، که در زمانی کوتاه و به فاصلهٔ نُه سال از ۱۸۰۳ تا ۱۸۱۱ به وجود آمده‌است، از لحاظ عظمت و ژرفا فراتر از آثار هر هنرمند دیگری در جهان است؛ آن‌چنان‌که هرگز نتوانسته‌اند در زمانی به این کوتاهی، آثاری به این عظمت بیافرینند. از میان آثار شناخته‌شدهٔ بتهوون می‌توان از سمفونی سوم (حماسه)، سمفونی پنجم، سمفونی ششم (چوپانی)، سمفونی نهم (کُرال)، سونات پیانوی پاتِتیک، سونات پیانوی مهتاب، و سونات پیانوی هامرکلاویِر، اپرای فیدِلیو و میسا سولِمنیس نام برد. بتهوون برای هر سمفونی سال‌ها وقت صرف می‌کرد. سمفونی نهم او به‌تنهایی تا زمان تکمیل‌شدن، ده سال وقت گرفت؛ برای همین است که حدود چهل سمفونی از موتسارت و فقط نُه سمفونی از بتهوون مانده‌است.
یوهان ولفگانگ فون گوته (به آلمانی: Johann Wolfgang von Goethe) (زادهٔ ۲۸ اوت ۱۷۴۹ در فرانکفورت – درگذشتهٔ ۲۲ مارس ۱۸۳۲ در وایمار) شاعر، ادیب، نویسنده، نقاش، محقق، انسان‌شناس، فیلسوف و سیاست‌مدار آلمانی بود. او یکی از کلیدهای اصلی ادبیات آلمانی و جنبش وایمار کلاسیک و همچنین رمانتیسیسم به‌شمار می‌رود. وی یکی از مردان بزرگ فرهنگی قرون ۱۸ و ۱۹ اروپا و یکی از افراد برجستهٔ ادبیات جهان محسوب می‌شود. خانه یوهان ولفگانگ فون گوته در مجموعه سنت‌گرایی وایمار قرار دارد.
